محمدحسین کاویانی در گفت‌وگو با کشاورزنابه نقل از روستانیوز اظهار کرد: پس از منحل‌شدن سازمان پنبه، اداره کل پنبه تشکیل شد که آن هم پس از مدتی به دفتر پنبه تقلیل یافت و حالا هم دفتر مجری طرح پنبه تشکیل شده است که شاید پنج‌نفر پرسنل هم نداشته باشد. با وجود این‌که سازمان پنبه کشور نیروی‌های متخصص بسیاری در این بخش تربیت کرده بود، اما اکنون با کمبود کارشناس در این بخش مواجه هستیم؛ تاحدی که کارخانه‌های پنبه پاک‌کنی، حتی یک کارشناس هم برای رقم‌بندی محصول ندارند.
وی ادامه داد: متأسفانه سال‌هاست کشاورزان پنبه‌کار به حال خود رها شده‌اند و این بخش متولی خاصی ندارد و تا زمانی‌که تشکیلات مربوط به آن احیاء نشود، کشت پنبه به دوران اوج خود باز نخواهد گشت.
کاویانی با اشاره به کمبود ماشین‌آلات کشاورزی اضافه کرد: کشت و برداشت پنبه بسیار سخت و طاقت‌فرساست، زیرا بیش از ۴۰سال است که هیچ ماشینی برای استفاده در این بخش وارد کشور نشده؛ درحالی‌که سازمان پنبه در آن زمان ماشین برداشت پنبه وارد کشور می‌کرد؛ به‌عبارتی می‌توان گفت در این سال‌ها در بخش مکانیزاسیون تولید و برداشت پنبه هیچ پیشرفتی نداشته‌ایم. 
وی عنوان کرد: خوش‌بختانه در یکی‌ـ دو سال اخیر سطح زیرکشت پنبه افزایش داشته است، اما تا رسیدن به خودکفایی در این محصول راه زیادی داریم. برای این‌که سطح کشت را افزایش بدهیم، باید حمایت‌های کافی وجود داشته باشد، چراکه یک نفر به تنهایی نمی‌تواند تمام مشکلات را حل کند. 
مدیرعامل صندوق پنبه گفت: پنبه تولید شده در کشور سالانه نیمی از نیاز صنعت نساجی را پوشش می‌دهد. از طرف دیگر، با وارد کردن ماشین‌آلات نساجی به‌روز، همت کشاورزان و حمایت وزارت جهاد کشاورزی می‌توان محصول باکیفیت تولید کرد. اکنون هم صنعت نساجی تمام محصول پنبه را خریداری می‌کند، اما مشکل این‌جاست که صنعت نساجی نقدینگی کافی در اختیار ندارد تا بتواند به یک‌باره پنبه را خریداری و پول کشاورز را پرداخت کند؛ بنابراین لازم است دولت تسهیلاتی به صنایع واسط و نساجی‌ها بدهد تا مشکل هر دو بخش حل شود.