رئیس مجمع تشکل‌های بخش کشاورزی در گفت‌وگو با کشاورزنا به نقل از روستانیوز مطرح کرد

رئیس مجمع تشکل‌های بخش کشاورزی در گفت‌وگو با  کشاورزنا به نقل از روستانیوز مطرح کرد
رئیس مجمع تشکل‌های بخش کشاورزی درباره نقش بازارهای فراگیر در فروش محصولات کشاورزی گفت: در بازارسازی برای محصولات کشاورزی اولین اقدام این است که در بحث برندسازی در داخل و خارج از کشور اقداماتی انجام دهیم و به‌عبارتی برای محصولات کشاورزی برند ایجاد کنیم. علاوه‌بر این، در بحث سرمایه‌گذاری برای ایجاد مراکز عرضه مستقیم محصولات کشاورزی که توسط تولیدکنندگان یا تشکل‌های کشاورزی اداره می‌شوند، باید اقداماتی توسط دولت انجام شود.
: 559

مسعود اسدی در گفت‌وگو با  کشاورزنا  به نقل از روستانیوز افزود: سازمان تعاون روستایی نیز می‌تواند نقش مهمی در این موضوع ایفا کند. به‌طور کلی باید تلاش کنیم تا در بخش کشاورزی، امحاء یا عدم فروش محصولات کشاورزی نداشته باشیم؛ یعنی اگر زمانی در بازار داخلی به اشباع رسیدیم، باید بتوانیم با ایجاد برندهای معتبر در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای، محصولاتمان را به‌راحتی به کشورهای دیگر صادر و با محصولات سایر کشورها در بازار کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، ترکیه و لبنان رقابت کنیم.

افزایش صادرات محصولات کشاورزی با تقویت برندینگ

وی با اشاره به این‌که سرمایه‌گذاری اساسی در بحث برندینگ محصولات کشاورزی، اولین اقدامی است که باید انجام شود، خاطرنشان کرد: برندینگ این‌گونه نیست که به‌عنوان مثال گوجه‌فرنگی‌کاران یک منطقه برندی برای خود ایجاد کنند، بلکه باید یک برند ملی با استانداردهای مشخص برای فروش محصولات در کشورهای هدف ایجاد و تبلیغ شود و زمانی‌که محصول کشاورزان تولید شد، اگر با استانداردهای آن برند همخوانی داشت، با همان برند در کشورهای خارجی به فروش برسد.

اسدی اضافه کرد: قطعاً این برندسازی مورد استقبال قرار می‌گیرد و این‌گونه می‌توانیم با محصولات کشورهای دیگر رقابت کنیم. در داخل کشور هم باید فروشگاه‌های مستقیم عرضه میوه شبیه آنچه در تهران وجود دارد، ایجاد شود؛ البته آنچه هم‌اکنون در تهران درحال اجراست، نوعی مغازه‌داری تجار محسوب می‌شود، چون مستقیماً توسط تولیدکنندگان اداره نمی‌شود. شاید تحت‌عنوان تولیدکنندگان غرفه‌ها واگذار شود، اما همه می‌دانند که این غرفه‌ها به افراد ثابت اجاره داده می‌شود و کم‌تر کشاورزی هست که برای فروش مستقیم کالایش بازاری در اختیار داشته باشد.

وی ادامه داد: نبود صنایع تبدیلی باعث شده بخش کشاورزی ما به فلاکت برسد و کشاورزان ما روز به روز فقیرتر شوند. وقتی کشاورز به‌دلیل نبود بازار، محصولش را امحاء می‌کند، مثل این است که تمام زندگی‌ خود را آتش می‌زند. اگر صنایع تبدیلی وجود داشته باشد، خود به خود چند کار به‌طور هم‌زمان انجام می‌شود؛ یکی این‌که اگر صنایع تبدیلی به وفور در کشور وجود داشته باشد، هیچ‌وقت مصرف‌کننده و تولیدکننده ضرر نمی‌کنند و قیمت محصول خیلی بالا یا پایین نمی‌رود. به این دلیل که اگر صنایع تبدیلی وسیع و گسترده‌ای داشته باشیم، بلافاصله با کاهش قیمت یا هر اتفاق دیگری، محصول را به سایر محصولات دیگر تبدیل می‌کنند.

رئیس مجمع تشکل‌های بخش کشاورزی افزود: همچنین صنایع تبدیلی اجازه نمی‌دهند قیمت‌ها به‌ شکل سرسام‌آوری بالا بروند. وقتی کارخانه‌های صنایع تبدیلی به وفور وجود داشته باشد، به شکل خودکار جلوی افزایش قیمت‌ها گرفته می‌شود. صنایع تبدیلی می‌توانند تمام محصول مازاد را تبدیل کنند و چون این ابزار وجود دارد، قیمت همیشه در حد متعادل باقی می‌ماند. این درحالی است که در بحث صنایع تبدیلی، هیچ اتفاق خاصی در کشور نیفتاده و مسئولان هم به این قضیه آگاه هستند، ولی برای ایجاد آن‌ها اقدامی نمی‌کنند و آن را جزو وظایف بخش خصوصی می‌دانند.

بازاررسانی صحیح، ضایعات بخش کشاورزی را کم می‌کند

اسدی در ادامه عنوان کرد: بخش خصوصی نیز از نبود زیرساخت‌ها، تسهیلات و حمایت دولت نالان است و بوروکراسی اداری نیز خون به دل آن‌ها و کشاورزان کرده. اگر صنایع تبدیلی ایجاد شود، کشور آینده روشنی خواهد داشت. بازاررسانی صحیح 30درصد از ضایعات بخش کشاورزی را کم می‌کند، ولی اجرایی‌شدن آن عزم ملی می‌خواهد. این عزم زمانی اتفاق می‌افتد که مسئولان کشور بدانند آنچه کشور را آباد می‌کند، شرکت‌های خودروسازی سایپا و ایران‌خودرو نیست؛ راه پیشرفت کشور ما مسیر آلمان و ساخت بنز و بی‌ام‌و نیست، بلکه مسیر رشد کشور ما مسیر هلند، یعنی کشاورزی است. در ایران صنایع هیچ‌گاه نمی‌توانند ما را تبدیل به ابرقدرت کنند؛ درحالی‌که کشاورزی می‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد، ولی چون رانت در این بخش وجود ندارد، سیاسیون از این بخش حمایت نمی‌کنند؛ به‌عبارتی اراده‌ای برای تغییر وضعیت بخش کشاورزی وجود ندارد و آنچه بیان می‌شود، فقط حرف است.

رفتن به بالا