به بهانه روز ملی کارآفرینی در کشور

مشکلات کارآفرینی در بخش کشاورزی

سوم اردیبهشت ماه روز ملی کارآفرینی نامگذاری شده است؛ موضوعی ارزشمند که اساس توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها را در برمی‌گیرد. کارآفرینان به نوعی گردانندگان اصلی چرخه اقتصادی در جوامع مختلف هستند و در پیشرفت و پیشبرد مقاصد دولت‌ها نقشی اثرگذار و غیر قابل انکار دارند.

بخش کشاورزی یکی از بخش‌های مهم و حیاتی در توسعه اقتصادی کشورها به حساب می‌آید، در کشور ما این حوزه به دلیل برخورداری از مواهب اقلیمی، آب و هوای چهارفصل، خاک حاصلخیز و نیروی تحصیل کرده زیر ساخت‌های موثری برای توسعه داشته که همیشه مورد توجه افراد نخبه و اثرگذار بوده است.

کشورهای مختلف به سه دلیل ایجاد و توسعه تکنولوژی، تولید ثروت در جامعه و ایجاد اشتغال برای موضوع کار آفرینی اهمیت قایل شده و به آن پرداخته اند؛ در شرایط فعلی کشور و نیز روند تغییرات بین المللی و پدیده جهانی شدن اقتصاد و با توجه به سه دلیل مذکور، لازم است تا موضوع توسعه کار آفرینی به عنوان برنامه ای راهبردی تلقی و به آن پرداخته شود.

با وجود امتیازاتی که بخش کشاورزی در توسعه اقتصادی دارد و به رغم وجود نیروی دانشگاهی و تحصیل کرده فراوان در این حوزه، آنچنان که باید از مواهب این بستر ارزشمند در کشور برخوردار نشده‌ایم موضوعی که یک دلیل عمده آن غفلت و بی توجهی نسبت به فراهم ساختن زیرساخت‌های علمی و استفاده از دانش روز در حوزه کشاورزی است.

بر همین اساس کارآفرینان و افراد دغدغه مند در این حوزه، همواره سعی کرده‌اند، با رویکردی نو به این حوزه ورود کرده و با بررسی وضعیت نیروی انسانی و توانمندی های فعلی و نارسایی های بخش کشاورزی از بعد کارآفرینی نسبت به توسعه این بخش اقدام کنند.

موانع اجرایی کارآفرینی بخش کشاورزی

الف- موانع اقتصادی:

هر فعالیت اقتصادی با هدف کسب سود انجام می گیرد. در این مسیر موانعی چون سرمایه گذاری بالا و هزینه های تولید و در مقابل ناتوانی در عرضه به موقع و کسب سود مناسب و مقایسه با سایر فعالیت ها کمبود درآمد از جمله عوامل کاهش انگیزش کارآفرینان بخش کشاورزی می شود.

ب- مشکلات زیر ساختی

عدم وجود مقررات و استانداردهای خاص برای محصولات، عدم خرید تضمین محصولات توسط دولت، وجود قوانین سخت گیرانه در کسب برند، مشکلات مربوط به حمل و نقل و ارائه محصول بازار، مشکلات مربوط به سیستم های مکانیزه بسته بندی و … مواردی است که نیاز به اصلاح زیرساختی دارد.

ج- مشکلات فنی و مدیریتی

کنترل و نگاهداشت صحیح خاک و استفاده درست از آب، دفع آفات از طریق کودهای شیمیایی و مکمل های طبیعی از جمله مواردی است که مهندسی مدیریت دوره کاشت و برداشت محصول را می طلبد.

د- چالش های ترویجی و آموزشی

سطح پایین دانش و اطلاعات کارشناسان بخش کشاورزی از یک طرف، بی اطلاعی کشاورزان و شاغلین بخش کشاورزی از طرف دیگر به عنوان یک چالش اصلی در مسیر گسترش کارآفرینی بخش کشاورزی است. علاوه بر این ها عدم فرهنگ آموزش و به روزرسانی اطلاعات نیز به این مشکل اضافه کرده است.

با توجه به موانع موجود راهکارهایی نظیر بکارگیری و توجه به “الگوهای نقش” موفق( کشاورزان کارآفرین)، استفاده از مشوق های اقتصادی و وام های مناسب و کم بهره، آموزش مهارت های کسب وکار، توسعه و تقویت خصوصیات و مهارت های کارآفرینانه، برنامه های کوتاه مدت آموزش کارآفرینی برای گروه های مختلف کشاورزان، پرورشگاه ها و پارک های فناوری، ایجاد و توسعة شبکه های کارآ فرینی، نظام و شبکة اطلاعاتی کارآفرینی، تحقیق و توسعه، وام ها و مشوق های مالیاتی، تسهیلات و امکانات فیزیکی( زیرساخت های فیزیکی، نهاده ها و مواد اولیة مورد نیاز، جاده، مخابرات، حمل ونقل و…) و توسعه سخت افزارها و نرم افزارهای موردنیاز جهت اجرای مکانیزم های موردنظر و استراتژی هایی در جهت به کارگیری تکنولوژی و شیوه های جدید تولید در کشاورزی می‌تواند در پیشبرد اهداف کارآفرینی در بخش کشاورزی موثر باشد.

از طرفی وزارت جهاد کشاورزی و نهادهای ذی ربط در این بخش می‌توانند با انجام حمایت‌های همه جانبه از کارآفرینان و دغدغه مندان بخش کشاورزی، زمینه تسهیل فعالیت‌های توسعه محور را فراهم کرده و به افزایش آمار اشتغالزایی در این حوزه کمک کنند.

کشاورزان پرس/ اعظم صفایی

کارآفرینی